Vandaag wat extra vroeg vertrokken omdat de N59 vanaf ‘Stad aan de Haringvliet’ afgesloten zou zijn. Maar voordat vertrok toch maar even een appje naar Lex gestuurd, want mijn navigatie gaf aan dat hij gewoon ‘open’ was. Nadat het appje was verzonden ben ik op mijn gemak richting Zeeland gaan rijden. Ondertussen was Lex ook al wakker en zat op zijn kleine kantoor en had dus voldoende tijd om ook even met mij mee te kijken. Niet veel later kreeg ik een bericht terug dat de werkzaamheden niet bleken door te zijn gegaan. Ik kon dus rustig mijn gebruikelijke zondagse route rijden richting onze duiklocatie voor vandaag.
Het wordt alweer steeds vroeger licht en daarna naast was het rustig onderweg. Dit alles gaf mij de gelegenheid om lekker op mijn gemak te rijden en te genieten van de natuur om mij heen. Dit keer in plaats van om het dorp Dreischor heen te rijden ben ik er eens doorheen gereden, onder het motto “we hebben toch genoeg tijd”. Terwijl ik over de Zuid Langeweg rijd, rijdt er in de verte een auto net de parkeerplaats van de duiklocatie op…. Die is er vroeg bij, dacht ik nog. Bij het oprijden van de verder lege parkeerplaats bleek het Lex te zijn geweest.
Na elkaar begroet te hebben ben ik mijn fles gaan vullen en niet veel later arriveerde ook Taco. Terwijl wij alvast onze spullen aan het uitladen waren, kwam ook Susan de parkeerplaats op gereden. Naast ons waren er nog twee duikers die een duikje kwamen maken, maar verder was het stil.
Op het gemak alles klaar gemaakt om daarna gezamenlijk richting de steiger te gaan. De afgelopen weken waren er positieve meldingen over het zicht, dus wij waren benieuwd hoe het vandaag was. Zeker omdat vorige week de Oosterschelde ook erg goed was. Bij aankomst op het steiger bleek dat er veel fuiken op de duiklocatie lagen, en twee zelfs heel erg dichtbij de steiger.
Afgesproken was om richting het gemaal te duiken, op een meter of acht heen en tussen vijf en zes meter terug langs de mooie Oesterbank. Bij het afdalen bleek dat het zicht vandaag niet zo zou zijn als men de afgelopen dagen hier heeft gehad, het was een beetje troebel. Rustig zijn we duiken verder afgedaald en het zicht werd langzaam beter. Was wel onze verbazing wekte was dat er midden op de reef Balls, aan de rechterzijde van de steiger, een fuik lag. Eerlijk… SCHANDALIG! Hoe kun je het bedenken? Wij hebben onze duik er niet door laten verpesten, lekker door gedoken en de omgeving afgezocht. Na zeventien minuten kwamen we een tweede fuik tegen. Het was rond de twintig minuten toen Lex mij attendeerde op de witte waas die boven ons hing op een meter of zes. Het leek wel een thermocline. Niet veel later zijn we gedraaid en hebben we ons iets laten opstijgen naar een diepte van een meter of vijf. Al zoeken naar iets moois tussen de Oesters zijn we lekker op het gemak terug gedoken. Na weer twee fuiken te hebben gehad wisten we dat we terug bij de steiger waren. Ook nog even in de omgeving van de instap gezocht naar Zeedonderpad(den) met eventueel nest, maar die hebben wij niet gevonden. Er was eigenlijk weinig leven te vinden, zeker als je dat vergelijkt met de Oosterschelde duik van vorige week. Een paar mooie kleine Weduwrozen en meerder kreeften, waarvan zelfs een los lopen was. Verder lijkt het er nog wel op dat de Grevelingen in een winterslaap is, want we hebben hier zelfs geen slakjes gezien. De duiktijd van onze computers stopte dit keer bij 60 minuten. Het was voor de meeste prima te doen, met een minimale temperatuur van 8,2 graden op 9 meter en een maximum van 9 graden op de oppervlakte. Ik kijk al reikhalzend uit naar de 10 graden watertemperatuur zodat mijn natpak weer mee kan in de kist.
Teruggekomen bij de parkeerplaats was het nog steeds erg rustig. Wel was het was aan het druppelen, maar dat mocht je eigenlijk geen regen noemen. Nadat alles was ingepakt en flessen weer gevuld zijn we lekker onder de overkapping van het vulstation gaan zitten. Daar hebben we genoten van de door Taco meegenomen cake. Toen ik aan hem vroeg wat erin zat keek hij mij heel wazig aan en zei “iets met appel en nog meer”. Wat een heerlijke cake, bedankt Taco voor het meenemen. En Friso, jij bedankt voor het maken!!! Hij was heerlijk!
Alles ingepakt en klaar voor vertrek. Helaas, mijn auto ‘zei’ doe het maar lekker zelf. Iets met een accu. Jaren geleden heb ik Lex enkele malen geholpen met een lege accu, nu kon hij mij helpen. Even zijn auto goed gezet en niet veel later draaide de mijne ook weer. Bedankt Lex voor de hulp.
Ondanks dat we vandaag niet veel bijzonders hebben gezien was het toch weer lekker om even onder water te zijn en te genieten van het onderwater leven.
Foto’s zijn te zien via 2024-03-17 | Frans Kokrif.