Zoals regelmatig waren onze duikers verdeeld over het land, zo doken Jos en Ivo in de Zevenhuizerplas en waren andere te vinden bij Bergse Diepsluis. Hieronder hun verslagen.

In verband met de F1 en de Tour hebben Ivo en Jos vandaag maar weer de Zevenhuizerplas opgezocht. Omdat er nog steeds een waarschuwing voor verdacht zwemwater, bij de Boothelling en de Strandgaper, afgegeven wordt, zijn ze maar weer naar het Hondenstrand gegaan. Op wat wandelaars na was er nog niemand en waren zij de eersten die het water in gingen. Het zag er redelijk helder uit, maar bij het afdalen bleek er toch veel zwevende alg deeltjes te zijn, die het zicht tot zo’n 2 meter beperkten. Maar hoe verder we op de plas kwamen hoe beter het werd. Op sommige plekken haalden we de 4 meter zicht makkelijk. Ook was het, het onderwater leven opgevallen dat het zicht daar beter was, want overal zagen we knoeperds van palingen. Of hebben we ze in het troebelere water gemist? Plotseling gaf Ivo een signaal dat hij iets gezien had en ja ik zag ook iets bewegen, maar het zwom wat dieper naast ons en verdween al snel uit het zicht. Even later kwam hij weer in beeld. Een grote snoek uit de meterklasse lag achter een veenblokken op ons te wachten. Ze konden hem best goed benaderen, maar toen we te dichtbij kwamen wapperde hij een paar keer met z’n staart en verdween. Op de terugweg kwamen we nog een school grote baarzen tegen, maar die hadden te veel haast met het achter kleine voorntjes etc. aan te jagen, om ons even gezelschap te houden. Na 81 minuten staken we onze hoofden weer boven water en konden we op weg naar de TV voor de Tour en de F1.

Gast redacteur: Jos

Eigenlijk stond vandaag “Flauwers heerenkeet #38” op de planning. Een duik locatie in de Oosterschelde waar, zover bekend, nog niemand van onze groep heeft gedoken. Maar omdat het de tijd van de Sepia’s en Zeepaardje(s) is, werd besloten om de locatie te wijzigen naar Bergse Diepsluis Oesterdam #81. Vooraf werd gewaarschuwd voor het slechte weer dat opkomst zou zijn en dat het daar altijd erg druk is. Ondanks alle adviezen werd toch voor deze locatie gekozen. Omdat het al om 08:25 uur hoogwater was werd ervoor gekozen om om 08:00 uur te verzamelen.

Ondanks de vroege verzamel tijd was de opkomst prima. Lex was, zoals gewoonlijk, weer zeer op tijd op de locatie aanwezig en deelde een foto van een bijna lege parkeerplaats. Sommige hadden nog even een bak koffie nodig om op te starten, omdat de lokale pompstation nog niet open was om daar een bakkie te halen. Ondertussen werden de setjes opgebouwd en maakte iedereen zich klaar om naar de duiktrap te gaan. Eenmaal daar aangekomen ging iedereen rustig te water om de laatste zaken goed te doen en het kompas op de kant te zetten.

De helft van de groep is richting de hangcultuur gedoken, de andere helft is naar links de Sepia rekken afgegaan op zoek naar de Sepia’s en hopelijk een Zeepaardje. Lex en ik zijn naar links gegaan, de Sepiarekken volgend. De meeste van de stokken zijn voorzien van kleine Sepia eitjes, die worden beschermd door Hooiwagen krabben zoals het lijkt. Een aantal rekken verder seinde Lex heel nerveus mijn kant op…. en ja hoor! Een Sepia, niet één, maar meerdere. Rustig bleven wij op afstand om beelden te maken, maar het leek erop dat ze ons toe lieten in hun omgeving want we mochten steeds dichterbij komen. Zelf lag ik op een gegeven moment niet verder dan een halve meter van één van de dieren. Na ongeveer een kwartier beeldmateriaal verzameld te hebben, hebben wij de dieren achter ons gelaten. Door naar het volgende Sepiarek. Ook de volgende rekken waren voorzien van de Sepia rekken, maar geen Zeepaardje. Tot we bij enkele losse stokken naast elkaar waren aangekomen. Lex begon bij de eerste stok en ik besloot halverwege mijn geluk te beproeven. Niet veel later kon ik Lex verblinden met mijn lamp om aan te geven dat ik “hem” gevonden had. Daar hebben wij een lange tijd doorgebracht omdat het diertje driftig rond de stok aan het rond draaien was en ons dus niet de gelegenheid gaf hem op beeld te zetten. Toen hij eenmaal merkte dat wij verder niets deden dan hem op beeld zetten bleef hij rustig zitten. Lex heeft er, net als bij de Sepia’s een mooi stukje film van gemaakt. Toen was het mijn beurt, en helaas ging hij weer ronddraaiend om het stokje tot hij blijkbaar lekker zat en ik de gelegenheid kreeg om hem vanuit meerdere posities op de foto te zetten. We waren op dat moment ongeveer een minuut of zeventig onderwater en besloten maar richting de kant te gaan om zo weer op veilige diepte onze veiligheidsstop te maken en richting de trap te duiken. Onderweg kwamen we nog veel jonge Zeenaalden tegen en de voor deze locatie wel bekende Paardeanemonen. Na bijna honderd minuten duiken waren wij de laatste die veilig bij de duiktrap weer boven kwamen.

Ik het zonnetje terug lopend naar de auto’s werd de duik nog eens doorgenomen en werd de glimlach steeds groter op onze gezichten. Terug bij de auto’s waren de meeste al klaar met het opruimen van hun spullen en ook wij waren niet veel later klaar. Onder de parasol werd nagepraat over de mooie duiken die gemaakt zijn en werdt er nog even gezongen voor Natasha die vandaag jarig is en ons trakteerde op een heerlijk zelf gemaakte appeltaart. Nadat ook het laatste stukje was opgegeten werden de spullen ingepakt en ging iedereen weer huiswaarts.

Zoals gebruikelijk zijn jullie van ons gewend dat er ook beeldmateriaal gedeeld wordt, ook zo vandaag weer. Klik op onderstaande links om foto’s of de videocompilatie te bekijken:

• Foto’s 2023-07-09 | Bergse Diepsluis #81
• Video compilatie 2023-07-09 | Bergse Diepsluis #81

Vergeten jullie je niet aan te melden voor de Duikbuddy Dordrecht Memorial duik & BBQ ? De eerste aanmeldingen zijn al binnen, aanmelden kan via Duikbuddy Dordrecht Memorial duik & BBQ.