Terwijl het ochtendzonnetje achter de lichte bewolking vandaan probeert te komen, zorgt zij ervoor dat daarmee een mooie oranje gloed aan de horizon ontstaat. Rijdend over de Moerdijkbrug en afslaand richting de A17, laten wij deze mooie lucht alleen nog zichtbaar in onze achteruitkijkspiegel. Maar gelukkig reisde zij mee richting de Bergse Diepsluis. Eenmaal aangekomen op het eiland Tholen, was de zon al overheersend aan de bewolking en voelde je de warmte al toenemen.
Ruim op tijd was iedereen al op de parkeerplaats aanwezig, zodat er ook vlot aan het opbouwen van de setjes kon worden begonnen. Voordat dat gebeurde, werd Susan gefeliciteerd met het behalen van haar Padi Rescue brevet. Ondertussen werden de buddy paren gemaakt. Toen iedereen klaar was, zijn we met z’n allen rustig de dijkhelling opgelopen om zo richting de instap te gaan. Zo’n drie uur geleden was het laag water, en nu was het dus opkomend water. De Oosterschelde lag er rustig en vredig bij: geen wind en dus ook zelfs geen golfje! Nadat alle duikers onder water waren verdwenen, gingen onze twee kantwachten van het zonnetje genieten. De één ging een stukje wandelen en de andere ging ondertussen lekker in de relaxstoel zitten, genietend van het uitzicht.
Het zou een tijdje duren voordat de kantwachten weer in actie hoefden te komen, want vandaag zijn we weer op zoek gegaan naar Zeepaardje(s). Uitzwemmend naar een diepte van +/- 8 meter en vervolgens naar links, de Sepiarekken volgend, werden alle stokken bekeken. Deze waren zoals gewoonlijk weer druk bewoond door diverse soorten krabben, Hooiwagenkrabben en jonge Zeenaalden. Op de bodem waren de jonge platvissen ook in grote getalen aanwezig.
Na een uur duiken werd eindelijk het eerste Zeepaardje gevonden en uitgebreid op beeld gezet. Hij/zij liet zich van alle kanten fotograferen. Na de uitgebreide fotosessie werd besloten hem/haar met rust te laten en richting het ondiepere water te gaan en langzaam huiswaarts te gaan. Onderweg nog diverse rekken afgezocht, maar… geen Zeepaardje. Na een kleine anderhalf uur was iedereen weer terug bij de trap. Zelf ging ik nog even snuffelen tussen de basaltblokken op zoek naar de Steenslijmvissen welke zich daar altijd
ophouden tussen onder andere de Paarde anemonen. En ja, ineens flitste ze om mij heen. Toch even snel naar boven gegaan om Joke te waarschuwen. En samen hebben wij nog even lekker een tijdje liggen fotograferen tussen zeker een dozijn Steenslijmvissen die van links naar rechts en andersom rond ons heen zwommen. Het was duidelijk dat niet alleen wij, maar ook zij nieuwsgierig waren. Peter was met een cursist ook net klaar met hun duik en ook zij hebben nog even kunnen genieten van deze mooie vissen.
Bijna iedereen kwam met een blij gezicht terug bij de auto, waar, nadat alles was opgeruimd, het campingtafeltje uitgeklapt werd. En in het goed schijnende zonnetje nagepraat werd over de duik en andere duik gerelateerde zaken. Even na twaalf uur werd alles weer opgeruimd, ingepakt en ging ieder weer zijn weg of maakte nog een tweede duik.
Natuurlijk zijn er vandaag weer foto’s gemaakt en deze zijn te bewonderen in onze online fotoalbum in de map “2023-09-10 | Bergse Diepsluis Oesterdam #81”.
Ondanks dat het lijkt dat de temperatuur van het water gaat dalen en het merendeel van de duikers dan langzaamaan zijn/haar zomerspullen gaat opbergen, zijn wij alweer bezig geweest met onze jaarlijkse duikvakantie in januari. Zou jij mee willen? Dat kan…. Iedereen is welkom! Kijk voor alle informatie op Duikvakantie 2024.
