Het was eigenlijk de bedoeling om vandaag bij Strijenham te gaan duiken. Maar omdat er maar een paar aanmeldingen waren, werd besloten om naar de Bergse Diepsluis te gaan.  De wijziging was eigenlijk ingegeven doordat wij met drie van onze duikers gisteren hebben deelgenomen aan de zwemtocht “De Thoolse Mijl”. Zwemmen van het strandje van de Bergse Diepsluis naar de haven van Strijenham.

Tijdens deze tocht hadden zij een heldere kijk naar beneden met hier en daar een kwal. Nou ja, hier en daar. Volgens sommige waren het er wel meer. Er werden tijdens een uurtje zwemmen zeker 34 Bloemkoolkwallen geteld. Maar genoeg gezegd over gisteren. Nu naar vandaag.

De kentering was pas om een uur of elf, maar op deze locatie kan best buiten de kentering gedoken worden. Dat was dan ook de reden dat wij op onze gebruikelijke tijd van 08:30 uur verzamelden. Taco en onze kantwacht voor vandaag, Susan, stonden al te wachten toen Joke en wij achter elkaar de parkeerplaats kwamen opgereden.

In het opkomende zonnetje elkaar even begroet en kort bijgepraat om daarna onze spullen te gaan opbouwen. Dat was voor mij even schakelen. Want vorige week na mijn duik kwam ik erachter dat mijn trimvest lek was. Hij vond het na veertien jaar trouwe dienst genoeg geweest denk ik. En dan? Je wilt toch blijven duiken. Even rondgevraagd of iemand een vest te leen had met mijn maat. Helaas! Gelukkig vond ik er een voor een mooie prijs op Marktplaats.

Als een van de eerste duikers zijn wij de stille en vlakke Oosterschelde ingelopen. Laatste spullen goed gedaan. Zelf toch even een extra check gedaan met zo’n nieuwe uitrusting. Kompas gezet en zwaaiden Susan gedag om vervolgens onder water te verdwijnen.

Sandra wilde graag vandaag navigeren. Helemaal prima. Na het afdalen kompas bij de hand genomen en verder uitgezwommen. Bij de helling even gewacht tot alle oren meewerkte. Eenmaal bij het einde van de helling zijn we naar links gegaan. De bedoeling was om de Sepiarekken af te zoeken naar een Zeepaardje, maar wij zaten iets te diep om de rekken te vinden. Maar wel schoot er af en toe een Sepia langs. Het zicht was echt geweldig! Op diepte was het zeker tussen de 5 en 10 meter.  Tussen de witte en/of zwarte laag over de bodem liepen ook vreemde sporen. Wat zou dat zijn? Ik zag Sandra al denken en gebaren maken van “wat is dat nu weer?”

Na een minuut of 25 zijn wij naar wat ondieper water gegaan. En na iets meer dan een half uur zijn wij aan de terugweg begonnen. Dit hebben wij gedaan op een meter of 6 en toen kwamen wij de rekken wel tegen. Maar helaas waren deze allen voorzien van mooie Zakpijpen, vooral de Japanse en veel Hooiwagen krabben. En wij weten inmiddels: Daar waar Hooiwagen krabben zitten, zit het Zeepaardje niet! Ook waren de Sepia’s gevlogen. Als raketten. Wel lieten zij hun welbekende zwarte (relatief kleine) eitjes achter op de rekken.

Terwijl wij aan het zwemmen zijn van het ene Sepiarek naar het andere, zien wij wederom een spoor door de zwarte laag op de bodem. En er beweegt ook nog iets in!!! Een vermomde krab met veel modder op zijn schild. Mysterie ook weer opgelost 😊

Toen wij eenmaal het touw tegen kwamen op een meter of drie, wisten wij dat we bijna thuis waren. Maar daarmee was onze mooie duik, ondanks het niet hebben kunnen vinden van de Sepia’s en Zeepaardje, nog niet voorbij. Wij werden enkele minuten vergezeld door een mooie Zeebaars. Ik durfde mijn camera niet te pakken om te voorkomen dat hij ineens zou weg zwemmen. Uiteindelijk ging ook hij of zij verder met zijn jacht en leven.

Bij de trap aangekomen, was het nog wel even ploeteren tussen de stenen door om bij de trap te komen. Zo laag was het water. Maar nog steeds was de Oosterschelde een vlak tapijt. Susan stond ons op te wachten. Zij heeft meer dan een uur lekker met haar voeten in het water zitten genieten van de stille omgeving.

Nadat alles was uitgepakt, hebben wij zoals gebruikelijk bij ons is, lekker zitten napraten in het goed schijnende zonnetje. Daar bleek dat Joke en Taco wel de stokken hadden gevonden en veel Sepia’s hadden gezien. En waar wij het allemaal over eens waren? Er waren veeeeeeeeeeeeeeeeeel kwallen, zeker in het wat ondiepere deel. De kwallen van de dag ervoor aan het wateroppervlak, waren een stuk minder groot dan deze oorkwallen. De grotere exemplaren hebben ook duidelijke tentakels. De dansende zeedruiven blijven ook prachtig… En wat zijn die Bloemkoolkwallen toch mooi! Natuurlijk zijn er weer foto’s gemaakt. Je kunt ze zien via de volgende link 2025-08-24 | Bergse Diepsluis.

Volgende week staat het duikweekend op de planning. Wij duiken dan zeker op de zaterdag en zondag. Op zaterdag gaan wij zeker twee duiken maken en de zondag een. Natuurlijk mag je aansluiten. Mocht je mee willen, laat het even weten!

---

Kroon Holding
Stelt AED en zuurstof ter beschikking	Versluis.nl