Het was vanmorgen nog donker toen ik vanuit Dordrecht richting Zeeland reed. Het leek wel of ik het licht tegemoet reed. Langzaam werd het lichter en lichter. Onderweg ging mijn gedachte uit naar de duik. Met mijn natpak in de duikkist, werd het ook vandaag voor mij een natpak duik. Hoe lang zou dat nog kunnen? Met een luchttemperatuur van twaalf graden weergegeven op het dashboard van mijn auto. Wij gaan zo richting half november en vorige week was het water van de Grevelingen nog bijna 11 graden. Zou het lukken om tot eind november in mijn natpak te duiken? Mijn motto is: Als het water boven de 10 graden is, dan ga ik in het natpak. Daalt de watertemperatuur onder de 10 graden, dan wordt het tijd voor het droogpak. Met de vooruitzichten voor komende week, zal de temperatuur van het water niet heel hard dalen. Wie weet.
Veel te vroeg reed ik de volledig lege parkeerplaats van de duikstek op. Langzaam kwam het zonnetje op. Terwijl ik wilde uitstappen kwam ook Lex de parkeerplaats op. In alle rust stonden wij te genieten van het uitzicht en de geluiden van loeiende koeien en overvliegende ganzen.
Ook toen Taco en Maarten er waren, waren wij nog steeds de enige duikers. Wat ik zelf heel vreemd vond, gezien de weersomstandigheden. Geen wind en een aangename buiten temperatuur. Voordat wij ons helemaal gereed maakten, had ik mijn eerste en waarschijnlijk enige naaktslak al te pakken. Even snel op beeld gezet. Rustig zijn wij naar de steiger gegaan.
Op de steiger hebben wij de buddyparen gemaakt en kort het duikplan besproken. Toen iedereen in het water lag te dobberen, zijn wij afgedaald. Gelijk merkte ik dat mijn bril volliep. Rustig mij op de bodem laten zakken. De bril bleek over mijn kap te zitten. Eerst even het meeste water eruit geblazen om daarna mijn kap goed over de bril te doen. Nog even de laatste paar druppels water uit de bril geblazen om daarna verder af te dalen naar de rest.
Bij de eerste de beste Rifball kwamen wij al een mooie kreeft tegen. Dit zou niet de laatste van deze duik zijn. Ik heb ze niet geteld, maar het waren er zeker tien tot vijftien. Misschien wel meer. Op een diepte tussen de acht en negen meter zijn we richting het Gemaal gedoken. Af en toe even kijken op mijn computer. Was toch benieuwd naar de watertemperatuur… 10,9 graden op 9,4 meter. Nog goed te doen.
Na een vijfentwintig minuten zijn wij gedraaid en zijn wij langs de Oesterwand teruggegaan. Ik had Maarten verteld dat deze Oesterwand zo een mooie is. Vooral als het zonnetje erop schijnt zoals vandaag. En ik had niet gelogen! De zonnestralen schenen mooi op de nog goed begroeide Oesterbank. Daarbij komt dat wij ook wel HEEL goed zicht hadden. Een zicht van tussen de 10 en 15 meter! Dat komt niet zo vaak voor in Nederlandse wateren. Het was genieten met HOOFDLETTERS. Tussen de Oesters krioelde het van de kreeften, maar ook van de diverse Botervisjes.
Op het laatst werden vooral de vingers kouder. Mijn lichaam had niet zoveel problemen met de temperatuur van het water. Maar misschien kwam dat wel door de omstandigheden waar wij ons in begaven… Mooi uitzicht met super zicht. Na bijna een uur gedoken te hebben, waren wij terug bij de steiger. En voor wat mijn voorspelling betreft van de naaktslakken.. Het bleef er bij één!
Wat wij al verwacht hadden… Eenmaal terug op de parkeerplaats was deze toch wat voller gelopen. Alles ingepakt, omgekleed en flessen gevuld. Nu was het tijd om lekker in het zonnetje na te genieten van deze mooie duik. Lex had nog wat lekkers meegenomen, zodat wij wat smakelijks hadden voor bij de thee/koffie.
Omdat mijn onderwaterhuis nog weg is voor een servicebeurt, heb ik helaas geen onderwaterbeelden kunnen maken. Maar Lex heeft weer mooie filmpjes gemaakt. Deze zijn samengevoegd tot een compilatie. Via onderstaande links zijn wat bovenwaterfoto’s en de videocompilatie te bekijken.
Op 7 december gaan we weer naar Todi. Wil je mee? Kijk dan even in het volgende artikel. https://nas.bjvanloon.nl/duikbuddy/todi-2025-vooraankondiging/. Meld je snel aan, mocht je mee willen, want de tijdslots lopen altijd snel vol!