Gistermiddag bezig geweest met het repareren van mijn gebroken rits, na alles te hebben gereinigd, ontvet en de tandjes weer met 2 seconden lijm aan elkaar te hebben gelijmd werkte de rits weer naar “behoren”. Dus kon daarna alles worden klaargemaakt voor de duik van vanmorgen.
Het was nog donker toen de auto werd ingeladen en we vanuit diverse kanten van het land richting Zeeland reden, Den Osse was de locatie waar we vanmorgen hadden afgesproken. Het leek wel of je het licht tegemoet reed. Bij aankomst bij de parkeerplaats was het licht en troffen we een bijna verlaten parkeerplaats aan. Enkele vaste Nieuwe Kerkweg duikers stonden er al. Niet veel later arriveerde ook de rest van ons. Na wat te hebben staan grappen en grollen werden de flessen gevuld, maar dat ging niet bij iedereen van een leiendakje.
Taco was, zoals gebruikelijk, even aan de andere kant van de dijk gaan kijken. En plaatste in onze groepsapp gelijk een mooie foto, zoals hij al melde…. voor de uitslapers…. Nadat ook Esther en Friso weer hun uitrusting op “Nederland” hadden gezet kon aan de klim worden begonnen. Voorzicht betraden we de stenen trappen die waren bezaaid met nat hooi, dus dat was oppassen. Maar dat was niet het ergste…de trap naar het steiger (met de kleine treden) was spek glad! Rustig liep iedereen richting de kunststof roosters om daar verder richting het water te gaan.
Nadat iedereen te water was gingen de verschillende buddy paren hun eigen weg. Het duurde niet lang voordat ik al het gevoel had dat mijn rechterschouderblad nat was, daarom besloten naar de oppervlakte te gaan en terug naar de trap te gaan, waar Joke nog even een visuele controle aan de binnenkant van mijn droogpak had gedaan…. niets bijzonders, zal wel een gevoel zijn dacht ik nog. Nadat we opnieuw onderwater waren gegaan en in het ondiepe nog wat foto’s hadden genomen daalde we bij de wand af en zochten de linker kant op. Daar hoorde ik bubbels direct achter mij en zag ze ook, ze waren klein en daarom besloten toch door te gaan. Uitbundig is het leven niet meer, maar er waren genoeg kreeften en Noordzee krabben te zien. Door de lage watertemperatuur waren ze ook niet zo actief meer. Rond de twintig minuten toch maar aangegeven dat ik het fris begon te vinden (voelde het al nat worden op mijn buik). Ook terug nog de bodem afgezocht naar het moois dat de Grevelingen kan bieden.
Het ondiepe gedeelte zat vol met Groene Wiers en Bruine Plooi slakken, mooie oefen objecten voor onze ervaren duiker, Taco, die inmiddels ook anders is gaan duiken nu hij van alles op de bodem en in de wieren ziet. Leuk om met elkaar na de duik even snel de foto’s te bekijken en te overleggen welke slak of ander dier je hebt gezien en op beeld hebt staan. Het is wel duidelijk dat als je rustig over de bodem speurt dat je veel meer ziet en er zoveel moois in de Nederlandse wateren te vinden is. Met een slakkengangetje zie je meer slakken, zou ik zeggen. Onze nieuwe fotograaf heeft de afgelopen twee duiken inmiddels de Groene Wierslak, Bruine Plooislak en Harlekijnslak gevonden, er zullen er nog meer volgen!
Nadat ik weer bij de auto was, maar besloten om eerst de spullen op te ruimen alvorens ik mijn natte kloffie ging uit doen. Gelukkig waren op deze locatie zodat ik me kon omkleden in de omkleedruimte en niet in de frisse buitenlucht. Zo zie je maar dat het verstandig is om altijd reserve kleding bij te hebben…. De flessen werden weer gevuld voor de duik van volgende week en werd nog even, op een verder verlaten parkeerplaats (andere duikers hadden nog korter gedoken dan wij), genoten van Joke’s Advocaat met slagroom. Ook voor het vullen van de maag was gezorgd…. bonbons en de stroopwafels kwamen op tafel.
Ondanks het natpak in het droogpak was het toch weer een heerlijke duik met goed zicht en veel moois.
Foto’s zijn zoals gebruikelijk weer te zien in onze album 2021-12-05 | Nieuwe Kerkweg #14.
Natuurlijk duiken we volgende week weer, donderdag zal de duik in de app gezet worden. Sluit gerust aan!
