Vandaag stond weer een voor ons nieuwe duiklocatie op de planning, “Stoofpolder het Licht #23”. Een minder bekende duik stek waar ook buiten de kentering gedoken kan worden. Je moet er wel een flinke wandeling voor over hebben. Aan het einde van de Vluchthaven geparkeerd om zo, eenvoudig, via het fietspad op de dijk richting de instap te lopen. Terwijl wij aankwamen kwam er een vissersboot (BRU 5) aan die de binnenkant van de bocht nam om zo verder de Oosterschelde op te varen. Dat deed ons besluiten om hier niet te gaan duiken, want het was immers laag water en duik je heel snel in de vaargeul, zeker als de boten ook nog eens de bocht afsnijden. Wij houden wel van een duik uitdaging, maar dit was iets teveel van het goede.
Wat dan….naar welke locatie gaan we dan? Omdat Zoetersbout om de hoek ligt, zijn we de auto’s ingestapt en zijn daar naar toe gereden. Na een lange rit van 3 minuten kwamen we bij Zoetersbout aan, daar stonden tot onze verbazing maar een paar auto’s. Tijdens het opbouwen van onze setjes kwamen meer duikers aangereden. Voor de drukte zijn wij te water gegaan. Eenmaal over de dijk bleek het water toch wel erg laag te staan, zelfs zo laag dat het einde van de trapleuning boven water stond.
Afgesproken was om af te dalen de Zeedahlia’s te zoeken en vervolgens naar rechts te duiken de Sepiastokken volgen op een diepte van 10 meter. De Zeedahlia’s hebben we jammer genoeg niet gevonden en de Sepiastokken zaten vol met Groen Wierslakken, Zeenaalden en Hooiwagen krabben. Het zicht was eigenlijk wel erg goed, geen algenbloei en alleen af en toe werd het zicht wat minder als er teveel over de boden werd gewaaid met handen of vinnen (vooral door andere duikers). Voor het draaien, na een half uur, dachten we dat er veel schepen voorbij kwamen, maar achteraf bleek dat het zo hard aan het regen was dat onze kantwacht Friso naar zijn auto moest om te schuilen. Rond het draaipunt werden enkele Zeedonderpadden gezien. We zijn op een diepte van 5 á 6 meter terug gegaan. Naast het speuren over de bodem, hebben we ook de andere Sepiastokken bekeken. Deze waren net als de andere op diepte bezet met Hooiwagenkrabben, Zeenaalden en Groene Wierslakken. Tussen de Oesters kwamen we nog enkele 
Harlekijnslakjes tegen. Zowel op de heen als terug weg kwamen we met regelmaat een Sepia tegen. Sommige vluchtte direct en andere bleven rustig liggen om op de foto gezet te kunnen worden. Ook op het laatste bundeltje Sepiastokken, na zo’n klein uurtje duiken, was geen Zeepaardje te vinden. Maar bij het weg zwemmen op een klein stokje niet ver er vandaan zat er dan toch één, helemaal aan de onderkant van het stokje tegen de bodem verstopt. Wij met zijn alle er omheen rustig genietend van het diertje. Foto’s maken was lastig omdat elke beweging voor stof zorgde, maar ondanks dat hebben we hem toch op beeld kunnen krijgen. In eens was er meer stof en vonden wij het al vreemd, keken 
elkaar aan, maar wij waren het niet…. andere duikers wilde het diertje ook even bekijken en manoeuvreerde zich met handen en voeten om het diertje ook op beeld te zetten…. even wachten was er niet bij. Dus vertrokken wij maar. Verder kwamen we nog enkele Kreeften en een Noordzeekrab tegen.
Met een watertemperatuur van minimaal 14,6 graden op 11 meter diepte en zicht tussen de 3 en 5 meter hielden we het tachtig minuten uit. Kleine noot… enkele duiken nog steeds in hun natpak! Eenmaal bij de auto’s terug waren de duikers die na ons aankwamen zich al weer aan het aankleden. Na alles te hebben opgeruimd werd er nog even na gekletst, wat gedronken en Eierkoeken genuttigd. Nadat alles op was ging iedereen weer richting huis. Ook vandaag zijn er weer foto’s en video’s gemaakt, deze zijn weer te bekijken via onderstaande links;
Vind jij het water al te koud worden, en wil jij duiken in water van +/- 22+ graden? Ga dan in januari mee met onze duikvakantie! Iedereen is welkom! kijk dan op de volgende link: Duikvakantie 2023.
