Ge-updated op 17 oktober 2020 om 02:35 pm
Omdat COVID-19 om de hoek kwam kijken hadden Friso en ik besloten om onze laatste 2 weken vakantie in Zeeland door te brengen. Naar mate die vakantieweken naderden werden de weersvoorspellingen steeds onstuimiger. Wind, regen, hagel.. alles wat je niet wilt tijdens je vakantie.
Toen de opties naast elkaar gelegd en was de keuze snel gemaakt. We gaan naar de Cariben. Maandagochtend geboekt, en donderdagochtend vliegen vanaf Schiphol. Moest haalbaar zijn. Echter was het nog 1 stressvolle operatie voor vertrek-> een negatieve COVID-19 uitslag op papier. Hiervoor moesten we 72-65 uur van te voren getest worden. Dus maandagmiddag in de rij voor de test. Helaas waren we niet de enige aangezien Griekenland reizigers ook getest moesten worden en het testpersoneel licht onderbemand was. Om 14.15 uur in de rij om toch hopelijk voor sluitingstijd (16.00 uur) getest te zijn. De lange rij kroop nog langzamer dan een bruine plooislak en waren wij dus niet voor 16.00 uur getest. Gelukkig waren het aardige dames die door bleven werken zodat iedereen werd getest. Om 16.20 uur werd de test afgenomen en konden we met pijn in ons buik wachten op de uitslag. Komt deze op tijd of pas als het vliegtuig vertrekt zonder dat wij erin zitten? Gelukkig dinsdagavond om 23.30 uur het verlossende mailtje met bewijs van onze negatieve testuitslag. Hup uit bed en alles geprint. De koffers konden nu echt gepakt worden!
Donderdagochtend in het vliegtuig appten we Paul Annotee om te vragen of hij het leuk vond om een duikje met ons te maken. Eenmaal op Bonaire aangekomen kregen we een berichtje wanneer we zouden afspreken.
Ook met Lennart contact gehad en die zouden we ‘s avonds na zijn werk ontmoeten. Helaas kon hij niet met ons duiken i.v.m. oorklachten.
Afijn, op Bonaire AirPort onze huurauto opgehaald. Een pick up, ideaal voor onze duikspullen in te leggen. We reden naar het hotel. Dit was een ander resort dan dat we geboekt hadden. I.v.m. met weinig toeristen in het 1ste hotel kregen we een upgrade naar Buddy dive resort. Prima resort met een drive thru om de duikflessen op te halen. Ook waren er bakken om te spoelen en lockers voor je duikmateriaal aanwezig.
De dag na aankomst kregen we uitleg bij de duikschool en deden we een checkdive bij het huisrif. Buddys reef is prima om wat te scharrelen. Daarna naar een andere divesite gereden. Oil slick. Mooi rif en makkelijk navigeren. Net zoals bij Nieuwe Kerkweg linker-rechterzijde en bij de boei weer naar de kant. ‘S avonds nog een nachtduik bij het huisrif gemaakt. Flinke Tarpons van plusminus 1.40 meter cirkelden om ons heen zodat ze in het licht van onze zaklamp op vis konden jagen. Mooi schouwspel.
De volgende dag hadden we afgesproken om met Paul te duiken. Aangezien hij alle duikplekken goed kent gingen we tussen angel city en Alice in wonderland te water. Hier is een mooi dubbelrif wat we hebben aangedaan. Leuke kennismakingsduik.
Zondag de standaard duikbuddys Dordrecht duik alleen dan op Bonaire. Gelukkig hoefden we deze zondag niet vroeg ons bed uit. Oostkust stond op de planning aangezien er weinig wind en geen hoge golven zouden zijn. Wind stond er niet maar de golven waren toch zo’n 1 meter hoog. Ik twijfelde over de instap dus zijn we naar een andere duikplek gegaan: Red slave. Weer een totaal ander rif als gisteren. Hoogtepunt deze duik een southern stingray die voorbij kwam zwemmen.
Paul had nog een setje flessen mee genomen voor een 2e duik. Dit hebben we geweten. Stroming hadden we flink tegen. Zo’n 10 minuten er tegen ingezwommen maar tevergeefs. Onderwater krabbelde Paul wat op zijn duikleitje, gaven akkoord en lieten we ons met de stroom mee driften. We zouden wel zien waar we eruit zouden gaan. Duikstek Paul 2–3-4 hebben we voorbij zien komen, wat een stroming. Na 50 minuten doken we naar de kant. Op zich viel het terug lopen met bepakking mee. Zo’n 10 minuten naar de auto. Gelukkig hadden we een verkoelend duikje gehad waardoor de zon ons niet enorm opwarmden.
Dinsdag een nieuwe poging voor een duik aan de oostkust. Aangekomen waren de golven 40cm hoog en weinig wind. We gingen er in. Met de handige tips en trics van Paul zoals; een stok zoeken om als houvast in de bodem te prikken tot aan in de golf duiken als deze hoger was dan jouw zelf.
De bodemstructuur aan de oostkust is vlakker maar wel rotsachtiger en er zijn veel grote mooie waaierkoralen. Na nog geen 5 minuten duiken kwam een rifhaai langs op inspectie. Cool! Ook hadden we 4 schildpadden voorbij zien zwemmen en een octopus in een holletje zien zitten.
Op de laatste duikdag bood Lennart zich aan als de kantwacht. Hij had het wel wat koud door de regen die viel toen hij aan het wachten was. 30 graden..
Bij de 2e duikstek kwam er een onweersbui over dus besloten we even een uurtje te wachten in een bar. Lennart heeft ons toen uitgebreid getipt over waar de frogfish (waar we al heel de vakantie naar op zoek waren) zich bevond.
Na de bui onze duikset aangedaan en in het water geplonsd. We hadden een missie! Na 20 minuten duiken zakte de moed in mijn duikschoenen. We hadden het herkenningspunt nog niet gevonden. Te ver door gezwommen dus weer terug op 7-9 meter richting de boei. Gelukkig kwam Friso het herkenningspunt tegen en vandaar uit zijn we gaan zoeken. Opeens zag ik in mijn ooghoek een gele verschijning.. en jahoor daar zat het (lelijke) beestje op een stuk koraal. We hebben zo’n 25 minuten gewacht totdat hij zijn bek open zou doen.. alleen dat gebeurde niet. Wel hebben we hem zien hengelen. Erg grappig om te zien.
Na 17 duiken in 6 dagen tijd was het wel tijd om te chillen. Dit met een heerlijke koude Polar en cola in het zwembad in de tuin van Lennart.
‘S avonds een afscheidsdiner met Paul bij ons resort en proostte we met een flesje Corona op een geslaagde vakantie!
Meer foto’s zijn te zien in…. Foto’s en samengestelde video.
Gastredacteur: Esther.
|
|
 |
 |
| Stelt AED en zuurstof ter beschikking | Versluis.nl |
