Vandaag stond Dreischor, Gemaal op onze planning. Flinke wind en regen helaas ook.
Het geluk zit in zoveel kleine dingen om ons heen. De dijk hield de wind tegen. En de zon vond ons bij onze terugkeer.

Met nog weinig duiken in mijn logboek, is dit logischerwijs voor mij… een nieuwe duiklocatie. En hoe fijn is het om juist dan met drie, ook op deze duikplek, ervaren mannen veilig het water te betreden.
En over treden gesproken. De klim omhoog zonder leuning en het prikkeldraad als afscheiding was uitdagend met de iets hogere nodige beenheffing. Erna het leuningloze houten trapje over het stenen muurtje. Gelukkig was deze niet spekglad geworden door de regen.
De treden naar beneden zonder reling hadden nog altijd niet de showmaster soepele moves, maar waren aanzienlijk eenvoudiger.

Het zwarte touwtje heeft veel gelukkige duikers in en uit het water geholpen. En begint nu wat draadjes te verliezen, viel mij bij mijn terugkomst gelukkig pas op. Met vol vertrouwen deze gebruikt bij het laatste met algen begroeide gladde en rotsige deel het water in.

Wij zijn eerst rechtuit gedoken tot over het dijkje en deze aan onze rechter schouder aangehouden tot 6 tot 8 meter diepte. Over de fuik heen gedoken met veel kreeften, krabben en kwallen. Bij onse Zuiderburen beter bekend als het K3-fuik.

Een overweldigende mooie weelderig bloeiende natuur.

Op onze terugweg ‘zwemmend’, mijn eerste kennismaking met de spookkrabben op het rode waaierachtige wier. Bij de koffie ooit al mogen horen hoe geweldig grappig deze eruit zien. Een soort reclame sky tubes die met lucht dansend buigen en weer fier rechtop komen met vastzittende voetjes. Een buiging voor? Mijn dank is groot dat ik deze wonderlijke …
mocht zien op deze dag.

En nog wat erg onervaren keek ik erna in het gele wier om uiteraard geen ‘spookjes’ meer te zien.

Kort ervoor al gedacht een breed spriet slak gezien te hebben met hoorntjes. Met het gebaar van slak en een ‘NEE’ schuddende buddy liet mij wederom de schouders ophalen. En dat juist deze beweging een soort palmboompje liet verdwijnen in het kokertje. Mijn eerste ontmoeting met de kokerwaaier anemoon… Dacht ik…
Thuis gekeken in de vouwkaart Ontdek de Zee van Bas van der Zanden.
Blijkt Kelkwormen te zijn geweest. En de mooie Weduwroos hebben we weer mogen bewonderen.

Wat een enorme diversiteit aan kreeften mogen bewonderen. En wat een prachtige oester wanden.

Op de terugweg bewust op 5 meter terug gezwommen en zo langs het Gemaal gedoken met een deken aan mosselen. En daar brak de zon door. Omhoogkijkend de bovenwater boog schitterend zichtbaar.

Nog lang ondiep genoten van zo enorm veel levend schouwspel.
Een enorm grote kreeft die haar enorme schaar demonstratief uit haar veilige schuilplaats zichtbaar maakte… niet in de aanval naar mij, maar om een krab te verjagen.
Tot ik de bekende voeten zag van Lex. Dit was helaas alweer het einde van mijn zestiende duik.

Eenmaal bij de auto’s alles ingepakt en omgekleed, zijn we uit de wind in de zon gaan genieten van de door Lex meegenomen Kruidkoek. Bedankt Francis voor het maken hiervan, het was weer heerlijk. En wat hadden we veel omdat we vandaag maar met een klein groepje waren.

Gast redacteur: Sandra

Natuurlijk zijn er ook van deze duik weer beelden, bewegend en stilstaand. Link op onderstaande links om ze te bekijken:

• Foto’s
• Video compilatie

---

Kroon Holding
Stelt AED en zuurstof ter beschikking	Versluis.nl