Met uitzondering van het afgelopen jaar zijn wij jaarlijks op duikvakantie geweest naar Egypte. Vorig jaar zijn we, vanwege Covid-19 niet weggeweest, maar dit jaar zijn we in de gebruikelijke periode… januari naar Bonaire geweest. Met een groep van 9 duikers zijn we zaterdag 22 januari vertrokken en zijn afgelopen zondag, 30 januari weer terug gekomen in ons stormachtige landje. De avond voor vertrek was nog spannend omdat iedereen vooraf een PCR-test moest ondergaan, want alleen met een negatieve test kon je op reis. Het was begin van de zaterdag morgen toen ook de laatst zijn negatieve testuitslag op de mail hand. Op Bonaire hebben wij dagelijks duiken gemaakt en daarbij is ook onze buddy die op Bonaire woont, Paul, diverse keren aangesloten om mee te duiken.
Zaterdag 22 januari
Zoals gezegd zijn wij op deze dag om 13:45 uur in het KLM vliegtuig gestapt op Schiphol om na 12 uur vliegen (via een tussenstop op Aruba) te landen op Bonaire, inmiddels was het 20:50 uur (lokale tijd). Nadat iedereen door de douane was en koffers waren verzameld zijn enkele de pick-ups gaan halen om vervolgens de koffers achter in de laadbakken te gooien, in te stappen en richting de villa en appartement te rijden. Dat was gelukkig niet ver van het vliegveld vandaan. Na te hebben ingecheckt, werd de kamerindelingen gemaakt en kamers verdeeld. Niet veel later ging iedereen naar bed om te genieten van de nachtrust na een lange reisdag.
Zondag 23 januari
Omdat er eerst nog boodschappen gedaan moest worden, was het ontbijt van deze dag wat later. De reden hiervan…. openingstijden van de supermarkt! Nadat alle boodschappen waren gehaald voor het ontbijt en lunch konden we met zijn allen lekker op het terras van de villa, in het ochtendzonnetje ontbijten. Toen iedereen klaar was en de vaatwasser was gevuld werden de duikspullen gepakt en werd ingecheckt bij Wannadive, die op het resort zat, waar we voor 6 dagen onbeperkt lucht en lood konden gebruiken. Nadat alle administratie was gedaan, flessen gepakt, setjes opgebouwd en in de pick-ups waren geladen kwam ook Paul aangereden. Niet veel later kwam ook Lennart, toevalligerwijs bij de duikschool aan. Leuk om oude duikvrienden weer te zien en te spreken. Emma van Wannadive legde ons nog een en ander uit met betrekking tot regels en duikstekken, waarna we naar de eerste duiklocatie van de dag zijn gereden.
Foto: Duikersgids.nl
The Lake #42
Omdat er natuurlijk moest worden uitgelood hadden we op advies van Paul gekozen voor “The Lake”, een eenvoudige duikstek waar je via het strand en stenen/keien te water kon gaan. Parkeren kon direct aan het strand zodat er niet ver gelopen hoefde te worden. Na een flink stuk boven water te hebben gezwommen, kwamen we bij de boei aan om daar af te dalen naar diepte. Het was blijkbaar zo mooi dat we hebben hier gelijk een duik van ongeveer een uur en een kwartier gemaakt. Trompetvissen, Schorpioenvissen, en Kerstboomkokerwormen in verschillende kleuren op onder andere het Hersenkoraal. Ook werd iedereen enthousiast toen de eerste (bleek later) Anemoongarnaal in de vingeranemoon en de Flamingotong te zijn gespot. Een hele goede duikstek om je duikvakantie mee te beginnen! Vlug weer terug naar het resort om te lunchen en flessen te wisselen om de volgende stek van de dag te bezoeken. Paul ging helaas niet mee, die had andere afspraken, maar later in de week zou hij nog enkele keren aansluiten.
Foto: Duikersgids.nl
Windsock #36
Duikersgids zegt over deze plek “een heerlijk eenvoudige duikstek tegenover het vliegveld”. En dat klopt ook wel, al is het even zoeken naar de steen waarop de locatie staat aangegeven door de geparkeerde auto’s langs de weg. Maar uiteindelijk hebben we hem gevonden en hebben we hier onze 2e duik van de dag en vakantie gemaakt. Ook nu bleven we weer bijna een een uur en een kwartier onder water. Mooie French Angel vissen, grote Pijlinktvis en diverse Blauwstip Trompetvissen zijn zomaar een opsomming van wat er te zien was. Na de duik de flessen ingeleverd bij de duikshop, spullen gespoeld, wat nodig was gezien al het zand. Daarna is iedereen naar de villa/appartement gegaan om zich op te frissen.
De eerste avond zijn we Kralendijk in gegaan om te gaan eten, maar het was geen eenvoudig klus om een plek te vinden voor een groep van negen personen. Uiteindelijk hadden we dan een plek bij “Trocadero”, maar het was inmiddels wel acht uur en de keuken ging om negen uur dicht omdat de horeca om tien uur sluit. Maar gelukkig was alles op tijd en konden we met een volle buik richting het resort, sommige zelfs met een doggybag.
Maandag 24 januari
Ook deze dag hebben we eerst boodschappen gedaan, niet alleen voor het ontbijt en de lunch, maar ook voor het avondeten. Toen we met de boodschappen terug kwamen was de tafel al gedekt en stond de koffie klaar. Het Bonaire zonnetje was al van een aardige sterkte dat we met onze lichte winter kleur al op moesten passen om niet te verbranden. Nadat iedereen klaar was, alles was opgeruimd werden de spullen gepakt om nieuwe volle flessen te halen bij de duikschool. Ook op de tweede duikdag van deze vakantie waren weer twee nieuwe stekken uitgekozen.
Foto: Duikersgids.nl
Angel City #44
Wederom een duikstek met een dubbelrif, maar voordat we bij het rif waren moesten we ook hier een stuk uitzwemmen. Ook hier drijft een gele boei waar afgedaald kan worden naar een diepte van 5 meter. De meeste bleven bij het eerste rif, maar enkele zijn na het eerste rif over de zandvlakte naar het tweede rif gegaan om daar naar een maximale diepte van ongeveer 22 meter af te dalen. Op de genoemde diepte werden de eerste Langoesten van de week gespot. Ondieper waren de koffervissen, Papegaaivissen en Trompetvissen in overvloed aanwezig. Natuurlijk vergeet ik nog veel meer te vermelden van wat er allemaal te zien was, maar het was in ieder geval de moeite waard, want ook nu waren de eerste duikers pas na een uur en tien minuten weer bovenwater bij de instap. De in/uitstap was hier ook prima te doen, wel even opletten op de Zeeegels! De setjes werden afgedaan en in de laadbak gelegd, pakken uit en handdoek op de bank om weer snel in te stappen om flessen te wisselen en te lunchen bij de villa.
Foto: Duikersgids.nl
Saltpier #50
Bij Wannadive kwamen we voor de lunch Lennart tegen die met ons wilde mee duiken deze middag, hij heeft ook gelijk met ons mee gelunched. Gezellig en wij hadden voor die middag gelijk een gids. Omdat er geen plek meer in de pick-ups was, ging hij maar in de laadbak zitten. Eenmaal bij de locatie aangekomen gaf Lennart een briefing over de locatie en de te volgen route. Ook nu zwommen we weer eerst een stuk uit alvorens af te dalen naar diepte. Al snel zaten we tussen grote scholen vissen. Onder de pier door, tussen de begroeide pilaren door was veel te zien. Schorpioenvissen, diverse platvissen zoals Pauwbot, Anemoongarnalen, Hooiwagenkrabben Caribian style. De eerste schildpad van de week kruiste ons pad voordat we bij het strand eruit gingen, achteraf bleek dit niet de laatste schildpad van de week te zijn. In vergelijking tot bijvoorbeeld Egypte zijn ze wel wat kleiner, maar daardoor zijn ze niet minder mooi. Het blijven mooie dieren die zich niets van de duikers aantrekken en lekker doorgaan met verslinden van het gras. Doordat er zoveel te zien was hielden we het ook nu weer lekker lang vol. Op het scherm van de duikcomputer stond bij meerdere van ons één uur en dertig minuten in het scherm.
Dinsdag 25 januari
De derde duikdag van onze vakantie stond de wekker weer vroeg zodat we op tijd bij de eerste duik locatie zouden zijn, dit is namelijk een erg populaire duikstek. We hadden ervoor gekozen om na de eerste duik pas te ontbijten. Sommige hadden wel een kop thee of koffie nodig om opgang te komen. Omdat de duikwinkel pas om acht uur open ging waren de flessen de avond ervoor al gehaald en stonden de setjes klaar in de speciale natte berging die bij de villa zat. Dus werden de pick-ups ingeladen met de duikspullen, wat onze overburen niet echt konden waarderen. Die vonden ons iets te luidruchtig en kwamen dus even in hun duster buiten klagen. Al fluisterend werd verder gecommuniceerd en de laatste spullen ingeladen.
Foto: Duikersgids.nl
Hilma Hooker #43
Rond kwart over zeven kwamen we bij het strand van de duik locatie aan. Op de volledig lege parkeerplaats konden we onze pick-ups eenvoudig kwijt, dat zal later op de dag wel anders zijn. In de opkomende zon maakte Esther nog wat groepsfoto’s. Ook de lang vliegende Pelikanen werden door haar op beeld gezet. Net als alle andere duikstekken heeft ook deze een boei waarbij kan worden afgedaald. Hilma Hooker het bekendste wrak van Bonaire, dat parallel met de kust. Wanneer je afdaald naar diepte doemt het wrak langzaam op uit het blauw. Jeff wilde een mooie foto van de voorkant van het wrak maken op een diepte van 25 meter. Toen hij zijn camera aanzette zag hij dat zijn onderwaterhuis was volgelopen met water en moest om zijn camera te behouden terug naar een diepte van maximaal 15 meter. Hij heeft dus vanaf afstand het schip bekeken, de rest heeft het wrak van dichtbij rondom goed kunnen bekijken. Evenals de mooie grote Tarpons die rustig hangend in het blauw ons op gepaste afstand in de gaten hielden. Vanwege de continue diepte onder de twintig meter werd het niet zo’n lange duik als de vorige duiken. Maar een uur lang werd genoten van het mooie wrak dat op sommige plekken al aardig begroeid was.
Na de duik werd, zoals eerder gezegd, weer terug gegaan naar de villa om te brunchen. Maar voordat werd aangeschoven aan tafel werden eerst even de flessen gewisseld bij de ingang van het resort. Inmiddels waren de taken aardig verdeeld, zonder enig overleg, en was de tafel snel gedekt en kon iedereen aanschuiven aan tafel. Nadat iedereen was uit gegeten, vaat in de vaatwasser was gedaan, werden de foto camera’s uit de spoelbak bij de villa gehaald om weer te vertrekken naar de volgende duik locatie. Dit keer zochten we de stad op, benieuwd wat daar te zien was.
Something Special #32
Zigzaggend door de stad kwamen we ergens in een doodlopend straatje terecht waar al pick-ups geparkeerd stonden was het zoeken naar een parkeerplek. Nog even wat discussie met een bewoner omdat één van onze pick-ups voor hun uit rij laantje stond. Daarom maar even gewacht tot andere duikers hun spullen hadden gepakt en weg gingen. Via het smalle strandje van kiezels en dood koraal kon heel eenvoudig te water worden gegaan. Ook nu werd weer uitgezwommen naar de boei om daar weer, dit maal tussen allerlei aangemeerde (veel al) zeilboten. Tot een diepte van ongeveer 6 / 7 meter is het koraal vooral dood en is er weinig leven, maar op iets diepere diepte werd het wat beter. Al was het niet over om naar huis te schrijven. Sommige kwamen nog een Kogelvis in zijn laatste fase van zijn leven samen met een jonge Kogelvis die dicht bij hem/zij bleef. Vuurwormen, Kokerwormen en de bekende Kerstkokerwormen waren ook hier weer te vinden, maar ook Schorpioenvissen, Trompetvissen, etc. Rustig snuffelde iedereen rustig rond om toch nog iets moois te vinden, maar na een uur en een kwartier vond iedereen het wel weer voldoende.
De terugreis naar het appartement en villa duurde niet lang, net als de meeste duik locaties. Het dagelijkse ritueel van flessen afgeven, spullen spoelen, douchen en opfrissen zat er al aardig in. Het gebruikelijke groepje ging boodschappen doen. Deze dag werd er Nasi gemaakt door Friso en Jeff, Peter maakte zijn beroemde Pindasaus. Net als de avond ervoor bleef er geen restje over in de pannen. In het avond zonnetje werden de foto’s overgezet op de laptops/telefoons/tablets en logboeken ingevuld. Mogen moet er weer vroeg worden opgestaan omdat er dan een boot duikdag aan de oostkust in de planning.
Woensdag 26 januari
Het was wat verder rijden om bij de haven aan de oostkust te komen, waar we zouden instappen op de rib van Bonaire East Cost Diving daarom was het ontbijt deze dag ook weer op tijd. Vanwege een oor dat ze niet kon klaren had Esther gisteren al de ochtend duik overgeslagen en vanwege dit obstakel ging ze ook deze dag niet mee. Samen met Yvonne die deze duiken ook oversloeg gingen zijn lekker luieren aan het strand aan de overkant van ons resort. Het zou dan ook niet lang duren dat zij foto’s op de app zette van hun ontbijt en uitzicht… Toen de rest eenmaal bij de haven aankwam stonden de flessen al klaar op het steiger zodat iedereen zijn setje direct klaar kon maken. Net veel later kwam ook Paul aan. Toen iedereen alles klaar gemaakt had, kregen we een goede en uitgebreide uitleg met betrekking tot het instappen en keuze van zitplaatsen en wat wel en niet te doen tijdens het varen. Nadat iedereen op zijn plek zat werd rustig door de Lagune gevaren waar we ook gelijk een zeer uitgebreide uitleg kregen ten aanzien van het te water gaan, uitstappen en alle afspraken/signalen onderwater.
Cai #63
Voor de eerste duik was gekozen voor Cai, een plek die dichtbij de uitgang van de Lagune lag. Waarom zo dichtbij…tegen het rif, in een grotje ligt een zwangere Verpleegsterhaai! Het duurde niet lang nadat we waren afgedaald dat we een schildpad tegen kwamen en snel daarna kwamen we aan bij de haai die rustig in haar grot lag te rusten totdat ze haar jongen levend baard in de lagune waar we zojuist door heen hebben gevaren. Iedereen nam rustig de tijd om een foto te maken om haar daarna met rust te laten. Tijdens de duik werden nog enkele schildpadden gespot, maar ook Langoesten en een zwemmende groene Murene. Eenmaal aangekomen bij het einde van deze duikstek werd van het rif afgezwommen om ondertussen de veiligheidsstop te maken. Nadat ook de laatste zijn veiligheidstop had afgerond werd opgestegen naar de oppervlakte waar de Rib al klaar lag om ons op te pikken. Met alle uitrusting nog om ging iedereen op zijn plek zitten om daarna terug naar de haven te gaan om flessen te wisselen.
White Hole #62 / Turtle City #x19
Flessen gewisseld, sanitaire stops gemaakt, dus iedereen weer op zijn plek om weer uit te varen richting de volgende duikstek. Dit maal twee duik steks in één duik….. Eerste door de White hole waar Pijlstaartroggen op de bodem, in het zand lagen. Dus oppassen bij het neerkomen of steunen in het zand. Maar naast de Pijlstaartroggen zwommen er ook Adelaarsroggen rond en hingen de Tarpons rustig in het blauw. Rustig werden alle dieren weer goed bekeken en op beeld gezet. Bij het einde van de White Hole werd iets opgestegen om zo over het dek van waaierkoraal te duiken en de schildpadden langs zien komen. Sommige voorzien van Remora’s, waarvan er één aan het einde van de duik Friso wel erg leuk vond en zich enkele malen aan hem vast probeerde te plakken. Zoveel schildpadden als we deze duik hebben gezien had niemand nog in één duik gezien. We overdrijven niet als het aantal richting de vijftig stuks zal zijn gegaan. Net als de vorige duik werd nu weer aan het einde van de duik van het rif afgezwommen, veiligheidsstop onderweg gemaakt en hierna rustig opgestegen om vervolgens weer opgepikt te worden door de Rib. Eenmaal terug bij de pier werden alle setjes afgebouwd, in de wagen geladen en voordat weer terug richting het resort werd gegaan de nodige sanitaire stops gemaakt werden.
Omdat we rond de middag terug waren werd bij de villa geluncht, sommige gingen hierna lekker bij het zwembad hangen of een rondje lopen terwijl andere nog even naar de stad gingen voordat ze boodschappen gingen doen voor de BBQ van die avond. Aan het einde van de middag werd de saté gemarineerd, het vlees aan de stokjes geregen en de salades klaar gemaakt. Ondertussen werd de BBQ aangestoken om het vlees op klaar te maken. Na het Eten gingen Esther, Friso en Taco nog even bij Lennart langs omdat hij wellicht voor Taco een wetsuit (lang) had. Taco heeft namelijk de voorgaande duiken met een shorty gedoken.
Donderdag 27 januari
Op verzoek van enkele duikers was het ontbijt deze dag wat later als de vorige dagen. Daarom kon iedereen wat langer in bed blijven liggen, kon…maar de meeste waren al weer vroeg uit de veren om dat hun natuurlijke wekker toch weer afging. Het dagelijkse ritueel van ontbijten, opruimen, inladen van duikspullen, ophalen van duikflessen, setjes opbouwen en richting de duikstek rijden ging al bij de meeste automatisch.
Foto: Duikersgids.nl
Punt Vierkant #41
Punt Vierkant is weer een locatie welke is voorzien van een dubbel rif met een eenvoudige instap. Een mix van hard en zacht koraal met ook hersen- en vuurkoraal, opgepast dus! Waaierkoraal, Anemoongarnalen en Flamingotongen in overvloed. Op een diepte van acht tot tien meter zijn ze bezig om koraal te kweken middels geraamtes waaraan stukjes koraal zijn aangebracht. De watertemperatuur was ook deze dag weer minimaal 26 graden terwijl de boven water temperatuur overdag niet onder de 30 graden kwam, hierdoor was het dus geen probleem om in de openlucht je om te kleden, wel moest direct een T-shirt en eventuele pet aan/op gedaan worden om niet te verbranden. Op deze mooie duik locatie lied ook iedereen het weer lekker lang uit en was het weer (bijna standaard) rond het uur en een kwartier voordat de eerste zijn hoofd boven water stak bij het strand. Zoals bij enkele andere locaties moest hier op worden opgelet bij het in/uit stappen voor de Zee-egels die in overvloed tussen de rotsen lagen waar in/uit gestapt moest worden.
Het was nog vroeg toen we weer terug bij het resort aankwamen en gingen brunchen omdat we vandaag nog een middag en avond duik in de planning hadden. Om wat tijd te winnen ging één groep direct naar de villa om de tafel te dekken, de andere gingen hun flessen wisselen en kwamen daarna door naar de villa. Na de brunch ging de groep die de tafel had gedekt naar de duikschool om flessen te wisselen en de andere groep ruimde alles op om daarna elkaar weer bij de duikschool te ontmoeten en richting de volgende duik locatie te gaan.
Foto: Duikersgids.nl
Vista Blue #58
Vista Blue is een locatie waarbij we iets verder moesten rijden als vele andere duik locaties die we de voorgaande dagen hadden bezocht. Bij aankomst op de parkeerplaats was deze leeg en konden we direct bij het zandpad naar het strand parkeren. Verwelkomt door kleine Leguanen werd de instap bekeken en ging iedereen vervolgens zijn gang om zich klaar te maken voor de duik. Bij het uitzwemmen naar de boei lagen diverse Barracuda’s onder ons rustig in het blauw te hangen. Tijdens het uitzwemmen merkte iedereen al dat de stroming meer zou zijn als bij de eerdere duiken, maar dat weer hield niemand om toch af te dalen. Beneden werd er besloten door meerdere van de buddy paren niet niet erg lang tegen de stroming in te duiken, maar er voor te kiezen om de omgeving te verkennen en regelmatig te blijven hangen om foto’s en filmpjes te maken. Andere kozen ervoor om een kleine vijftig minuten tegen de stroming in te zwemmen om in de helft van tijd weer met de stroming mee terug te zijn. Het was dus even werken tegen de stroming in, maar de spieren konden worden ontspannen tijdens het mee zweven in de stroming terug. Zoals gezegd waren de Barracuda’s in overvloed en een schildpad zwom met de duikers mee terug gebruikmakend van de stroming. Bij het omkleden en inladen van de spullen vielen de eerste Bonairse regendruppels uit de lucht, sommige besloten om zich verder om te kleden in de pick-up, andere wachtte even totdat de regen voorbij was en weer andere bleven gewoon even buiten wachten. Het was maar een kort regenbuitje met die niet veel betekenis had.
Omdat we bijna aan het zuiden van het eiland waren werd besloten om via een andere weg terug te rijden, via het zuiden langs de slavenhuisjes en de zuidpunt. Even een stukje geschiedenis beleven en kijken hoe ruig de zuidpunt van het eiland wel niet is. Via Lac Bay en het restaurant Foodies, waar even werd gestopt om te reserveren voor de volgende dag. Bij het resort volgde weer het dagelijkse ritueel van flessen wisselen, spoelen van spullen en het in een schone waterbak leggen van computers en camera’s. Nog even werden door enkele wat boodschappen gedaan voor het eten van die avond. Maar voordat we aan het avondmaal konden beginnen stond nog een avond duik op de planning.
Buddy’s Reef #29
Voor de avond duik was gekozen voor Buddy’s Reef, een rif dat bij een Buddy’s Resort lag en waar eenvoudig via een stijger en eventueel via een trap te water gegaan kon worden. Op de rotonde vlak bij het steiger was het een file van auto’s die hun spullen aan het uitladen waren voor de duik. In de heerlijke luchten welke uit de keuken van het restaurant (lag direct naast het steiger) werden de pakken aangedaan en setjes op gedaan om vervolgens, toen ook de chauffeurs weer terug waren, te water te gaan. Leo bleef boven, hij sloeg deze duik over. We waren niet de enige duikers die op deze avond een avond/nacht duik in de planning hadden, want het krioelde van de duikers onderwater. Soms leek het wel of er overdag gedoken werd met al die lampen, sommige hadden een hele installatie van lampen bij zich. In het begin werd het parcours, dat was aangegeven middels een lijn, gevolgd om vervolgens richting een wrak, tegen de stroming in te duiken. Vooraf werd al door Esther en Friso aangegeven dat hier nog al eens Tarpons worden waargenomen tijdens de nachtduik, en ja hoor zomaar uit het niets kwam er één even bij Jeff langs, die hier even van schrok, niet gek als er een vis van meer dan 1,5 meter in eens vlak voor je neus tevoorschijn komt. Later werd nog een mooi cryptic teardrop krab gespot. Een krabje van maximaal 2 centimeter. Rustig werd weer met de stroming mee, terug gegaan naar de in/uitstap. Terwijl de eerste duikers al op het steiger waren werden de pick-ups door Leo gehaald en dichtbij geparkeerd. Wederom in de lucht van de kokende koks werd nu alles ingeladen en omgekleed.
Gezamenlijk werd terug gereden naar de villa, waar direct aan het koken werd begonnen, tafels gedekt en andere stapte ondertussen even onder de douch terwijl weer andere de flessen gingen wisselen omdat er morgen vroeg vertrokken moest worden. Paul had namelijk voor onze laatste dag twee mooie locaties uitgezocht om te gaan duiken, alleen waren deze in het noorden van het eiland en dat was wel even rijden. We zouden Paul de andere dag om acht uur ontmoeten om vervolgens verder te rijden.
Vrijdag 28 januari
Zoals aangegeven moest er vroeg worden opgestaan en na het ontbijt werden ook de lunchpakketjes gemaakt omdat we niet tussen de duiken terug zouden komen. Spullen werden ingeladen en vol verwachting reden we naar het verzamelpunt dat was afgesproken met Paul. Nadat Taco was overgestapt van één van de pick-ups in de auto bij Paul, werd richting het noorden gereden. Het duurde niet lang voordat de asfaltwegen werden ingewisseld voor smalle kiezel/grind wegen. Om het olie opslag tank gebied heen werd verder richting het noorden gereden om eenmaal bij een vakantiehuis, een meer aan de ene kant en de zee aan de andere kant uit te komen.
Playa Frans #8
Paul had deze plek uitgekozen omdat hier weinig gedoken wordt en het nog zo ongerept is. Wat een mooie locatie met aan de ene kant het meer met de flamingo’s zoekend naar eten, aan de andere kant de zee. Nadat iedereen te water lag en alles goed had zitten moest een route langs en door het dode koraal worden gevolgd om zo bij het deel van het rif te komen om te kunnen afdalen. Paul leidde ons naar rechts tussen de vissen door en het vooral harde koraal. Na zo’n veertig minuten ging Jeff maar even naar Paul toe om aan te geven dat sommige duikers wel weer terug wild gaan en daarna werd de weg terug gezocht. Na anderhalf uur kwamen we weer terug bij het dode koraal om er gezigzagd door heen te gaan om vervolgens bij het strandje aan te komen. Flamingotongen, Slaslakken, Koraalduivels, papagaaivissen en Vijlvissen waren in overvloed te zien tijdens deze duik.
In het zonnetje werden de flessen gewisseld, lunchpakketjes genuttigd en de pakken, die de meeste nog aanhadden, gedroogd in het zonnetje. Voordat werd vertrokken naar de volgende duikstek, iets zuidelijker werden nog wat foto’s van de omgeving gemaakt. Na een klein kwartiertje rijden waren we bij volgende en laatste duik stek van deze vakantie aangekomen.
Candy Land #x4
Aan de overkant van de weg moest geparkeerd worden om vervolgens via een pad van dood koraal bij de instap te komen. Candy Land, zoals gezegd de laatste duikstek van deze vakantie. Yvonne bleef op de kant, zij had geen zin om deze toch naar de waterkant te maken. De rest wilde deze gelegenheid, ondanks de tocht over het pad van het dode koraal, niet laten lopen. Wederom weer een mooi duik met onder andere een groene Murene, Anemoongaranalen, Slaslakken, koraalduivels en Vijvissen. Ook nu was het weer ver over het uur voordat iedereen weer veilig terug bij de instap was. Daar stond Yvonne iedereen op te wachten om hen te helpen met het uit het water komen of het aanpakken van camera’s etc.
In het Caraïbisch zonnetje werden de spullen in de laadbakken geladen en kleedde iedereen zich om. Jeff stapte bij Paul in de auto en zij reden voor tijdens de terug reis over de ongeharde wegen door het zeer groene deel van het eiland. Onderweg besloot Paul af te wijken van de gemaakte afspraken en reed samen met Jeff naar zijn huis. De rest reed terug naar het resort, waar Paul en Jeff later aansloten. Bij Wannadive op het resort werden de flessen en lood ingeleverd, spullen gespoeld om vervolgens afscheid van Paul te nemen. Alles gespoelde spullen werden in de wind en het zonnetje te drogen gelegd/gehangen. Onder tussen ging iedereen zich opfrissen omdat die avond bij Foodies was gereserveerd om te gaan eten. Op een iets meer dan een kwartier rijden, in het niemandsland, ligt Foodies. Verdeeld over enkele tafeltjes hebben we heerlijk gegeten.
Zaterdag 29 januari
Om een uur of vier ging iedereen zich op frissen omdat we rond vijven gezamenlijk zijn gaan eten bij “de Beach”, aan de overkant van het resort. Lang natafelen zat er niet in omdat we de pick-ups nog moesten inleveren voordat we konden inchecken. Snel koffers ophalen op het resort en richting het verhuur bedrijf. Doordat er geen problemen waren konden we snel richting de incheckbalie, maar voordat we daar waren hebben we afscheid genomen van Taco, die bleef namelijk nog enkele weken op het eiland. Na meerdere controles te hebben ondergaan konden we plaats nemen in de wachtruimte.
Op de geplande tijd werd geboard en alles ging ook zoals verwacht. Een vlucht met veel lichte turbulentie, maar de meeste hebben hier niet veel van mee gekregen omdat bijna iedereen de ogen dicht had.
Zondag 30 januari
Na bijna 9 uur vliegen landen we met een heerlijke rustige landing op Schiphol. Nadat iedereen was uitgestapt, langs de extra douanepost met snuffelende honden was gekomen en de nodige sanitaire stops hadden gemaakt kwam de groep weer bij de bagageband bij elkaar. Gezamenlijk door de laatste douanecontrole om hierna afscheid van elkaar te nemen en te bedanken voor deze mooie vakantie, waarna iedereen zijn eigen weg ging richting huis.
Een compilatie van diverse filmpjes zijn te zien op 2022 Bonaire. Er zijn natuurlijk ook foto’s gemaakt, deze kun je bekijken op 2022 | Bonaire.
|
|
 |
 |
| Stelt AED en zuurstof ter beschikking | Versluis.nl |
