Ook vandaag zijn op diverse locaties onze duikers te water gegaan. Dit keer werd er door beide buddy paren gekozen voor het zoete water. Dat had ook te maken met het Springtij van vrijdag.
Jos en Ivo zijn weer naar de Zevenhuizerplas geweest, dit keer was het “Hondenstrand” de duiklocatie. Langs de veenwand was het zicht maar een meter of 4, maar verder op de plas verbeterde het zicht naar zo’n meter of 8. Er werd nog een kreeftje en een behoorlijk dikke snoek gezien, die in eerste instantie van hen vandaan zwom, maar zich even later rustig in volle glorie liet bewonderen. Beide mannen hebben 43 minuten gedoken bij een watertemperatuur van 5 graden.
Lex en Jeff gingen op onderzoek uit naar een voor ons nieuwe duiklocatie. Op het laatste moment werd namelijk de locatie namelijk gewijzigd van de bekende Zegerplas naar de onbekende Wagenbergse Put in het Brabantse Wagenberg, ten noorden van Breda. Eerst werd de locatie goed bekeken boven water, waar te water te gaan en hoe. Zo bleek de instap bij het strandje vol modder te liggen, de zuid instap te zijn versperd door een boom zodoende werd er gezocht naar een andere instap. Deze werd gevonden aan de noordzijde van de plas, bij een oude vissersplaats met een houten kade. Dus terug naar de auto’s om alles gereed te maken voor de duik. Tijdens het klaar maken werden we regelmatig onderbroken door wandelaars die zich afvroegen wat deze “gekken” gingen doen in het koude water. Gek? Het water was op dat moment warmer dan de lucht temperatuur…. Lucht: 2 graden, water: 5 graden!
Eenmaal bij de instap aangekomen werd een mat over de houten kant gelegd, zodat er met de droogpakken veilig kon worden gezeten. Setjes omgedaan en te water gegaan. Inmiddels kwam het zonnetje al aardig door. Besloten was om direct af te dalen met de gezichten naar elkaar (mocht het zicht erg slecht zijn). En dat was niet om naar huis te schrijven, maar dat weerhield ons niet om toch het gemaakte duikplan te volgen. Na diepte te hebben gezocht, max. 7 meter…. dieper is de put blijkbaar niet. werd de kant gevolgd, maar bij elke zwemslag of vin-kik ontstond een stofwolk zodat het belangrijk was dat we elkaar goed in de gaten hielden. Zelfs op deze diepte werden scheuten riet gezien en vooral veel uitwerpselen van eenden, maar verder werd er helemaal geen leven ontdekt.
Lex dook de gehele duik iets achter Jeff om elkaar toch wat ruimte te geven, tot hij op een gegeven moment Jeff zijn hand pakte en een opstijging wilde maken. Omdat ik niet kon zien wat er aan de hand was besloot ik ook hem vast te pakken en samen hebben wij een gecontroleerde opstijging gemaakt. Eenmaal bovenwater werd alles duidelijk… de aansluiting van zijn volgelaatsmasker lekte! Dus snel zijn fles dichtgedraaid. Zo zie je dat het soms belangrijk om gewoon je buddy te volgen én te vertrouwen, en niet te discussiëren onderwater. Eenmaal bovenwater werd even geëvalueerd en gelachen. In het goed doorkomende zonnetje werd bovenwater terug gezwommen naar de instap. Rustig zittend, in het zonnetje, op de kant werd genoten van de omgeving.
Nadat alles was opgeruimd (ook nu werden we weer regelmatig ondervraagt door wandelaars die langs liepen) werd in het zonnetje genoten van de omgeving, koffie/thee en de mee gebrachte donuts. Hebben ze maar opgemaakt aangezien er niet meer mensen bij waren :).
Er zijn helaas geen foto’s van onderwater, maar wel enkele van boven water. Het zijn er niet veel, maar je kunt ze bekijken op 2022-03-06 | Wagenbergse Put.
Volgende week staat Zeeland weer op de planning, dus ga gerust eens mee. Donderdag komt de duik in de app en kun je je aanmelden.
